وصال مسلم به ملکوت، او که در عرفه شهيد شد تا دعاى عرفه مولى الکونين
را تفسير کند و حماسه مسلم بودن و تسليم نشدن را بيافريند.
در دوران امامت ده
ساله امام حسن مجتبى عليه السلام که از سخت ترين دوره هاى تاريخ اسلام نسبت به
پيروان اهل بيت و طرفداران حق بود، «مسلم بن عقيل » با خلوص هر چه تمام در مسير حق
بود و از باوفاترين ياران و از خواص اصحاب امام حسن محسوب مى شد. پس از شهادت امام
مجتبى عليه السلام که امامت به حسين بن على عليهماالسلام رسيد تا مرگ معاويه که يک
دوره ده ساله بود؛ باز «مسلم بن عقيل » را در کنار امام حسين عليه السلام مى
بينيم.
به ياد روح بزرگ انسان هاى خودساخته و پاکي که ايثارشان در راه خدا الهام
بخش تعهد و فداکارى است. عظمت انسانى چهره هاى پرفروغ تاريخ خونبار ما چون «مسلم بن
عقيل » و «هاني بن عروه»، اسوه همه کسانى است که در زندگى به هدف هايى والاتر از
دنيا اعتقاد دارند و ارزش هاى متعالى را مى جويند. انسان هاى نمونه از نظر ايمان،
اخلاق، شهامت، جوانمردى و استقامت، هميشه زينت تاريخ بوده و هستند.
بقیه در ادامه مطلب